Sonur minn er farinn að taka upp á því að vakna um miðjar nætur aðeins til þess að spjalla. Stundum syngur hann fyrir mig. Stundum biður hann um að fara fram og horfa á barnatímann. Þegar úrill, svefndrukkin móðirin svarar honum og útskýrir að það sé hánótt tekur hann því yfirleitt vel, kúrir áfram og sættir sig við staðreyndir málsins og á endanum sofnar hann vært (hjúkket fyrir móðurina!).
Ég vil helst sofa þannig að ég snúi mér undan rekkjunautum mínum. Í nótt tók sonurinn upp á því að vakna enn einu sinni, mig minnir að klukkan hafi verið að nálgast fjögur. Sonurinn byltir sér og segir með blíðri en helst til sorgmæddri röddu: Mamma, ertu ekki vinur minn? Móðurinni bregður við þessari hjartnæmu athugasemd sonarins og svarar: Jú auðvitað elskan mín. Sonurinn spyr aftur: ,,Af hverju er þá hausinn á þér svona, snúðu þér til mín."
Litla skinnið
Flokkur: Dægurmál | 18.11.2008 | 23:07 (breytt kl. 23:11) | Facebook
RSS
hugs
hallibjarna
jodisskula
evahrund
bryndisvald
joninaros
einarhardarson
berg65
stulliogstina
Athugasemdir
Ooo en sætt!
Bryndís Valdimarsdóttir, 19.11.2008 kl. 12:59
Æjjj en ótrúlega krúttlegt..
Bogga (IP-tala skráð) 19.11.2008 kl. 15:39
Hann er alltaf flottastur
Haraldur Bjarnason, 19.11.2008 kl. 18:07
Æ hann er nú meira krúttið :) ótrúlegt hvað þessi blessuðu börn eru að spá og spekúlera...
Gunna (IP-tala skráð) 19.11.2008 kl. 21:32
já elsku börnin maður veit aldrei hvernig þau túlka minnstu "smáatriði" ...að okkar mati ... Þau eru yndisleg....
Berglind Berghreinsdóttir, 21.11.2008 kl. 13:16
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.