...mikli frá Kasmír er eftir allt ekki svo óspennandi bók.
Ég man eiginlega ekki eftir að hafa lesið hana í menntaskóla, held reyndar að ég hafi oftast sofið með hana á andlitinu í stað þess að rýna í þá merku speki sem Nóbelskáldið setti á blað.
Nú eru nokkrir nemenda minna að lesa söguna og því ákvað ég að leggja í hana á ný. Ég sé ekki eftir því. Sagan er vissulega langdregin á köflum og ég skil það vel að ungu fólki þyki hún strembin. Á stundum virðist sem enginn sé söguþráðurinn, ótengdar myndir, hugsanir, trú og heimspeki flæða um án nokkurrar stefnu. Þarna eru hugrenningar áttavilts pilts sem flögrar úr einni fílósófíunni í aðra eins og blindur andarungi. Steinn Elliði leitar sjálfsins og lesandinn er ferðafélagi hans í áður ókunnum heimum.
Það að finnast sagan áhugaverð og jafnvel góð er kannski þroskamerki. Ég er kannski, eftir allt saman, enginn unglingur lengur
Flokkur: Dægurmál | 10.3.2009 | 23:24 (breytt kl. 23:28) | Facebook
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.